Προς τον Εργαζόμενο λαό του Τούρκικου, Κούρδικου αλλά και των άλλων εθνικοτήτων και στον εγγυητή της πάλης μας, το διεθνές Προλεταριάτo
Σε αυτές τις μέρες που η φασιστική δικτατορία θεωρεί πως είναι ανίκητη, σε αυτά τα χρόνια που η γενικευμένη επίθεση ενάντια σε όλα τα στρώματα του λαού, ιδίως στους αντάρτες, συνεχίζεται αδιάκοπα. Σε αυτή την περίοδο στρατιωτικής κατοχής και επιθετικότητας, από τη Ροζάβα στη Βόρεια Αφρική, από τον Καύκασο στην Ανατολική Μεσόγειο. Σε αυτές τις εποχές που ο σοβινισμός αιχμαλωτίζει την σκέψη με μια φρικτή πολιορκία. Σε αυτές τις συνθήκες όπου η πολιτική της προοπτικής της εξουσίας αντικαθίσταται με την πολιτική διάλυσης, μετατρέποντας την υποχώρηση της ταξικής πάλης σε μια πολιτική «προστασίας των δυνάμεών τους», «συμβιβασμού» και «συναίνεσης». Σε αυτήν την περίοδο που υπερεκτιμήθηκε η τεχνολογική υπεροχή της φασιστικής δικτατορίας έναντι των ανταρτών, εγκαταλείφθηκαν τα πεδία μάχης. Σε αυτήν την κατάσταση που το σκοτάδι πέφτει κατάμαυρο σαν εφιάλτης, που η απελπισία και η δυσπιστία πλανώνται, που ζούμε την πιο επικίνδυνη και άθλια μορφή της αντεπανάστασης με την πολιορκία του πνεύματος της εποχής, το κόμμα μας συνεχίζει να αμφισβητεί αυτή τη κατάσταση και απαντά στην πρόκληση αυτής της κατάστασης διαδηλώνοντας το σύνθημα «Ζήτω η νίκη του Λαϊκού Πολέμου» στο κόκκινο λάβαρο στη Ντερσίμ.
Πρώτα, στην καρδιά του πολέμου, ακούστηκε η δυνατή κραυγή του Nubar (Erol Volkan İldem) εκλεκτού στελέχους και μέλους της Κ.Ε του κόμματος μας που μαζί με την Rosa, το δομικό στοιχείο του μέλλοντός μας που φώναξαν «επιμονή στον ανταρτικό πόλεμο για να κερδίσουμε την πολιτική εξουσία».. Ύστερα ήρθε η εντολή του Özgür (Ali Kemal Yılmaz), διοικητή της περιοχής Dersim, και της Asmin (Gökçe Kurban) «Θα κερδίσουμε τον πόλεμο, ακόμη και με βαρύ κόστος, ακόμη και αν έχουμε απώλειες στο υψηλότερο επίπεδο». Από την αντάρτικη περιοχή που αποτελεί βασικό κομμάτι της πολιτικής του κόμματος μας, ξέσπασαν δυνατές φωνές, πρώτα από τον πολιτικό ηγέτη και μετά από τον διοικητή της περιοχής.
Εργαζόμενε λαέ μας,
Από την 1η ως τις 4 Οκτωβρίου, η φασιστική δικτατορία πραγματοποίησε σφοδρό βομβαρδισμό με οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροπλάνα, F-16 και ελικόπτερα στο Ovacık Büyükköy στη περιοχή Dersim που ταρακούνησε μέχρι και τα παράθυρα των σπιτιών στο κέντρο της πόλης. Σε αυτήν την επιχείρηση που πραγματοποιήθηκε με όλα τα στρατιωτικά μέσα που διαθέτει το φασιστικό καθεστώς, ο σύντροφος και μέλος του Κόμματος μας, διοικητής της περιοχής Dersim, Özgür (Ali Kemal Yılmaz), και η συντρόφισσα, μαχήτρια του TİKKO και προηγμένη στρατιωτικός του κόμματος μας Asmin (Gökçe Kurban), πέρασαν στην αθανασία.
Η φασιστική δικτατορία έβγαλε ξανά κραυγές χαράς μέσω του υπουργού εσωτερικών Süleyman Soylu. Ωστόσο, ο εχθρός δεν αρκέστηκε σε αυτές τις κραυγές. Έδειξε την οργή και τον τρόμο που έχει, αποκεφαλίζοντας τους συντρόφους μας. Μας έδωσε ένα μήνυμα φόβου και τρόμου με την χρησιμοποιώντας το νόμο της αδελφότητας» που ανέπτυξαν οι τζιχαντιστικές οργανώσεις στη Μέση Ανατολή. Αλλά αυτές οι τακτικές και η βαρβαρότητα εναντίον των ανταρτών δεν είναι πρωτόγνωρες. Απεγνωσμένοι απέναντι στον ανταρτικό αγώνα του ΡΚΚ, κλιμακώνουν τον ψυχολογικό πόλεμο με αυτές τις μεθόδους. Ο Süleyman Soylu και οι φασιστικές συμμορίες πρέπει να γνωρίζουν ότι καμία επίθεση και καμία τακτική τους δεν θα μας εκφοβίσει. Λάβαμε το μήνυμα της φασιστικής δικτατορίας με σαφήνεια και ακρίβεια. Το μήνυμά μας προς εσάς είναι: θα σας τσακίσουμε, θα πάρουμε το αίμα μας πίσω με τις κόκκινες σφαίρες του TKP / ML, θα είμαστε πιο αποφασισμένοι και επίμονοι για την νίκη του λαϊκού πολέμου, θα μετατρέψουμε την οργή που μας δίνουν τα κομμένα κεφάλια των συντρόφων μας σε συνείδηση, ώστε να πληρώσετε το βαρύτερο κόστος. Πρέπει να γνωρίζετε ότι τα κομμένα κεφάλια θα τα βρείτε ενάντιά σας σαν κεφάλια πιο πιστά στην υπόθεση, εστιασμένα στον πόλεμο και αποφασισμένα να πάρουν το αίμα τους πίσω.
Ο σύντροφος Özgür γεννήθηκε το 1985 σε μια εργατική οικογένεια στην πόλη Sivas. Σε ηλικία 16 ετών ως μαθητής, ξεκίνησε την ταξική πάλη με την TMLGB. Σε σύντομο χρονικό διάστημα κατάφερε να ξεχωρίσει. Ήταν από τους πρώτους μαχητές όταν η TMLGB μπήκε σε μια νέα κατεύθυνση από την διαδικασία όπου καταδικάστηκε η «αριστερή» γραμμή. Πέρασε στο Πανεπιστήμιο Diyarbakır Dicle σκοπεύοντας να οργανωθεί στο Τουρκικό Κουρδιστάν. Έγινε μέλος της TMLGB το 2003. Οργανώθηκε στην Περιφερειακή Επιτροπή του Τουρκικού Κουρδιστάν και μέχρι να ενταχθεί στο αντάρτικο το 2007, συμμετείχε στην ταξική πάλη ως ενεργό μέλος της Komsomol. Τα χαρακτηριστικά του που ξεχώρισαν όσο ήταν στο Komsomol ξεχώρισαν και στο ανταρτικό. Πολύ γρήγορα με τις δεξιότητές του στη μαζική δουλειά, το θάρρος και την ευκινησία του έφτασε στην θέση του διοικητή. Το 2011 οργανώθηκε στην Περιφερειακή διοίκηση Dersim και έγινε αναπληρωτής διοικητής. Ήταν ο περιφερειακός διοικητής από το 2017 μέχρι να περάσει στην αθανασία. Το 2015, ο σύντροφος Özgür ήταν υποψήφιο μέλος του κόμματος. Καθώς η προθεσμία υποψηφιότητας μέλους είχε λήξει λόγω της εσωκομματικής συζήτησης και της φραξιονιστικής διαδικασίας και προκειμένου να μην δοθεί ευκαιρία για εκμετάλλευση στη φράξια, η έγκριση της συμμετοχής του πάγωσε από την DPK. Αργότερα, μετά την αποχώρηση των «φυγάδων του πολέμου» από το κόμμα, επιβεβαιώθηκε η συμμετοχή του στο κόμμα. Είχε ενεργό ρόλο ενάντια στο φραξιονισμό και στην δεξιά διαλυτική λογική που εμφανίστηκε στο κόμμα το 2015. Τοποθετήθηκε ως ενεργό μέλος του κόμματος, ενάντια στην διαλυτική λογική και προσπάθησε να μη περάσει. Δεν άφησε τόπο στη διαφθορά του αντάρτικου. Έκανε κριτική στο Κόμμα ώστε να πάρει πιο αποτελεσματικά και σκληρά μέτρα ενάντια στον σάπιο και διεφθαρμένο χαρακτήρα αυτού του πλήθους. Ο σύντροφος Özgür όσο αποφασισμένος ήταν στον πόλεμο τόσο πρόθυμος ήταν στη λύση των προβλημάτων. Ποτέ δεν απέφυγε να αναλάβει ευθύνη στον ανταρτοπόλεμο. Ωστόσο, το πιο ξεχωριστό του χαρακτηριστικό ήταν πως ακόμα και στις χειρότερες συνθήκες ανέβαζε το ηθικό των ανταρτών και τους παρότρυνε να έχουν μεγαλύτερη πίστη στον αγώνα και στο κόμμα. Όπου βρισκόταν, δεν υπήρχε απελπισία. Όπου βρισκόταν, υπήρχε μια σταθερή και στενή σχέση με τις μάζες. Όπου βρισκόταν, υπήρχε η ακλόνητη σχέση των συντρόφων του και μια διαρκής σχέση εμπιστοσύνης.
Η Asmin, αγαπημένη μαθήτρια του διοικητή Özgür και η ελπίδα του για το μέλλον, γεννήθηκε το 1997 στο Pertek στη Dersim. Η συντρόφισσα Asmin ήρθε σε επαφή με τις επαναστατικές ιδέες σε μικρή ηλικία. Μαθήτρια ακόμη στο λύκειο Atatürk στη Dersim, οργανώθηκε στις μαθητικές δραστηριότητες της Komsomol. Σύντομα έγινε ενεργή μαχήτρια των κινητοποιήσεων. Ένιωσε βαθιά τον πόνο και τις αντιφάσεις που βιώνει ο λαός και ειδικά οι γυναίκες και τα παιδιά. Μαζί με την συμμαθήτρια και αγαπημένη της φίλη Rosa (Fadime Çakıl) και μια ομάδα μαθητών λυκείου αποφάσισαν να «γίνουν ο ήλιος του πρωίνού, ώστε κανείς να μην ξυπνήσει στο σκοτάδι». Μετά την συντρόφισσα Rosa που έκανε το πρώτο της βήμα, με τόλμη και πίστη εντάχτηκε στο αντάρτικο τον Οκτώβριο του 2014. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, πήρε μια εξαιρετική θέση στο αντάρτικο με τη ζωτικότητα και τον ενθουσιασμό που είχε. Κάθε σύντροφος που πέρναγε στην αθανασία μεγάλωνε το μίσος της για τον εχθρό και τη συνείδησή της για να λογαριαστεί μαζί τους. Η συντρόφισσα Asmin αντιμετώπισε μια δύσκολη διαδικασία για το κόμμα μας, σε μικρή ηλικία χωρίς δισταγμό. Ούτε η απελπισία που προσπάθησε να δημιουργήσει η δεξιά φράξια, ούτε οι έντονες επιχειρήσεις του εχθρού, ούτε οι απώλειες που βίωσε δεν κατάφεραν να την κάνουν να υποχωρήσει. Έγινε μια νέα, δυναμική μαχήτρια του πολέμου μας η οποία πρόσεχε το κόμμα μας σαν τα μάτια της.
Σύντροφοι και φίλοι,
Είναι καιρός να επιτύχουμε το δύσκολο, είναι η ώρα αυτού που φαίνεται αδύνατο.
Έχουμε μεγάλες απώλειες. Προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε αυτές τις απώλειες, να απαλύνουμε τον πόνο μας και να οξύνουμε την οργή μας κατανοώντας τον νόμο του πολέμου και της ταξικής πάλης. Με ταξικό μίσος, κομματική συνείδηση, πίστη στον κομμουνισμό, βρισκόμαστε στις γραμμές του πολέμου ενάντια στη φασιστική δικτατορία. Χάσαμε το μέλος της Κ.Ε και τον διοικητή της περιοχής με τα όπλα στο χέρι. Δεν έχουμε καμία πρόθεση να τους αγιάσουμε, η να τους κάνουμε θρύλους. Γιατί, στις συνθήκες που βρισκόμαστε, είναι ήδη επικό να πάρει αλλά και να διατηρήσει κάποιος αυτήν την θέση. Πρόκειται για έναν ηρωισμό και μια στάση που διαμορφώνεται από τις αντιφάσεις και τις πολιτικές ανάγκες των μαζών και οπλίζεται από την επιθυμία για πολιτική εξουσία ώστε να αλλάξει ο κόσμος. Αυτό είναι ένα προφανές γεγονός. Σε αυτήν τη γραμμή, θα προχωρήσουμε σταθερά, επίμονα και αποφασιστικά με πίστη στη νίκη του Λαϊκού Πολέμου.
Προς τον Εργαζόμενο λαό του Τούρκικου, Κούρδικου αλλά και των άλλων εθνικοτήτων,
Αυτή την περίοδο οι απώλειές μας είναι τεράστιες. Ο πόνος μας οξύνει τον θυμό μας. Ο θυμός μας οδηγεί σε μια σαφέστερη και αποφασιστικότερη κατανόηση της ασυμβίβαστης στάσης στον επαναστατικό αγώνα. Αυτή η κατανόηση μας κάνει να είμαστε πιο ξεκάθαροι στην πάλη για την εξουσία, πιο προσεκτικοί στην συνειδητοποίηση των προβλημάτων του πολέμου, πιο τολμηροί να γεμίσουμε τις θέσεις και πιο αποφασισμένοι να αναβαθμίσουμε τον Λαϊκό Πόλεμο. Κάθε σύντροφος που πέφτει στον αγώνα, μας κάνει να κατανοήσουμε καλύτερα την ανένδοτη στάση του προλεταριάτου, που προορίζεται να κερδίσει τα πάντα. Κάθε σταγόνα αίματος που χύνεται, κάθε ψυχή που πέφτει, μετατρέπεται σε εντολή για να κατανοήσουμε περισσότερο την αξίωση της νίκης.
Η εντολή του Nubar για ένταξη στο κόμμα, η επιμονή του Özgür στην ένταξη στον λαϊκό στρατό, η αποφασιστικότητα της Rosa και της Asmin να σταθούν στον πόλεμο, επιβάλλουν στο κόμμα μας την υποχρέωση να ενεργήσει με νέο πνεύμα, νέο εξοπλισμό, νέα κίνηση και νέα ελπίδα.
Σύντροφοι, δεχόμαστε αυτήν την επιτακτική ανάγκη. Όπως και ο Nubar, «θα αναπτύξουμε την προλεταριακή επαναστατικότητα με το να γίνουμε κόμμα». Θα εκπληρώσουμε αυτήν την οδηγία του 1ου Συνεδρίου μας όπως ο Nubar.
Θα οργανώσουμε το αντάρτικο όπως έκανε ο Özgür ώστε να κλιμακώσουμε τον Λαϊκό Πόλεμο και να τον κάνουμε νικηφόρο. Ναι, θα εκπληρώσουμε τις οδηγίες του Συνεδρίου μας για την «αναβάθμιση του Λαϊκού Πολέμου» όπως ο Özgür.
Όπως η Rosa και η Asmin, θα επιμένουμε στον πόλεμο, θα αντιμετωπίσουμε τον πόλεμο βελτιώνοντας το επίπεδο οργάνωσής μας. Θα εκπληρώσουμε τις οδηγίες του συνεδρίου μας για «πιο ισχυρά, μαχητικά και πειθαρχημένα μέλη του κόμματος», όπως ήταν η Rosa και η Asmin.
Οι σύντροφοί μας καλούν να εμπλουτίσουμε αυτές τις οδηγίες καθώς τις εκπληρώνουμε. Τώρα θα απαντήσουμε σε αυτό το κάλεσμα με όλη την ψυχή και το είναι μας, και φυσικά θα ανταπεξέλθουμε. Έχουμε αυτήν την αξίωση και την αποφασιστικότητα. Οι γυναίκες και οι άντρες του λαού μας θα ακούσουν το κάλεσμα σας, και τα στελέχη, τα μέλη και οι μαχητές του κόμματός μας θα γεμίσουν τις θέσεις σας με αποφασιστικότητα και χωρίς δισταγμό. Θα επιμείνουμε στη γραμμή του Λαϊκού Πολέμου ισχυρότερα και πιο αποφασισμένα, καλύτερα εξοπλισμένοι και με περισσότερη επίμονη.
Στην ένταξη στο κόμμα του Nubar, στην ένταξη στο αντάρτικο του Özgür, στην μαχητικότητα της Rosa και της Asmin!
Ο διοικητής και σύντροφος Özgür και η συντρόφισσα Asmin είναι αθάνατοι!
Θα πνίξουμε τον φασισμό στο αίμα που έχυσε!
Ζήτω η νίκη του Λαϊκού Πολέμου!
Θα ανατρέψουμε το κράτος των κομπραδόρων των αφεντικών και των αγάδων και θα οικοδομήσουμε την δημοκρατική λαϊκή εξουσία!
Ζήτω ο Μαρξισμός Λενινισμός Μαοϊσμός!
Ζήτω το κόμμα μας το TKP/ML, το TİKKO και η TMLGB που είναι στην ηγεσία του!
Πολιτικό γραφείο της ΚΕ του TKP/ML
ΟΚΤΩΜΒΡΗΣ 2020